پنالتی آخر بازی توی فوتبال اون قدر چیز جذابی نیست. شاید نشه گفت قاعده داره. می‌گن دروازه بان باید پاش روی خط دروازه باشه زمانی که ضربه زده می‌شه. پس چطوری باید بتونه توپ رو بگیره؟ طبق چه قاعده‌ای دروازه‌بان خوب می‌تونه توپ رو بگیره؟ چطوری وقتی که پنالتی‌ها تکی می‌شه با یه ضربه می‌خواهیم برنده‌ی کل یک بازی رو مشخص کنید؟
تعداد تعویض‌ها چرا ۳ تا باشه؟ ۳ تا که خیلی کمه. این که قاعده‌ی خوبی نیست.
قاعد‌ه‌هایی مثل آفساید چشمی هستند یا میلیمتری؟ کامپیوتری که هنوز نیستند و دارید با چشم تشخیص می‌دید ولی از اون طرف با VAR می‌خواهید با خط کش و میلیمتر بتونید بفهمید خیلی دقیق چی بوده؟ چه حالتی مد نظرتون هست؟
خطا، خیلی صحنه‌ها شبیه به هم هستن و یکی خطا گرفته می‌شه و یکی نمیشه. از این بدتر یکی می‌گه باید خطا باشه و مثلاً پنالتی بشه و یکی دیگه می‌گه خطا نیست. قاعده‌ها هرچه هم داخلشون می‌گردی خیلی سخته تشخیصشون و خود افراد کارکشته هم آن قدر معیار واحد یکتایی ندارند.
بازی‌هایی که تکی می‌شه و حتماً باید برنده داشته باشند، می‌تونه لحظه‌های آخر در حالتی که تیم‌ها مساوین، یه تیم گل بزنه و کل بازی رو ببره.
یه تیم می‌تونه یه گل بزنه و کلی وقت تلف کنه و بازی را از ریتم بیندازه. طوری اصلاً نشه بازی کرد. یه زمان دیگه هم تیمی که مورد نظر تو هست مجبور هست که از همین راهکار استفاده کنه. چون شرایط خیلی سخت و نابرابر هست. یه یار کمتر داره، تیم ضعیف‌تری هست، بازیکن‌های حریف توان بیشتری دارن و غیره.
بازی‌هایی که به صورت لیگ هست و یا بازی‌های گروهی، از یه طرف هر بازی نه اون قدر مهم است که یک اشتباه فاجعه باشه برای تیم و نه اون قدر کم اهمیت است که هیچ اهمیتی نداشته باشه چون آخر فصل و یا آخرین بازی می‌بینی که تنها کمی تیم کم آورده.
داور یک انسانه و خطای انسانی داره. خیلی وقت‌ها خیلی چیزها را نمی‌بینه. خیلی وقت‌ها سریع مداخله نمی‌کنه. خیلی وقت‌ها به شیطنت‌ها سریع واکنش نشون نمی‌ده و باعث می‌شه نتیجه‌اش این باشه که در یک لحظه‌ی دیگه بر اثر یک اتفاق دیگه تیم مورد نظرت یکی از بازیکن‌هاش یک اشتباهی بکنن و مثلاً کسی اخراج باشه و ...
هیچ راه خوبی برای اعتراض تیم‌ها وجود نداره. تیم‌ها وقتی می‌بینن که داور داره اشتباه می‌کنه و وقتی که حتی حرفشون به حق هست آن قدر راه خوبی ندارند برای تغییر دادن رفتار داور. یک خطای گرفته نشده وسط بازی می‌تونه حمله‌ی تیم مقابل را متوقف نکنه و این حمله باعث تغییر نتیجه بشه و تغییر نتیجه باعث بشه همه‌ی ارزیابی‌ها متفاوت باشه. با همین خطا می‌تونست خیلی از این بازیکن‌ها بازیکن‌های خوبی به حساب بیان ولی وقتی نه در لیگ و نه در جام حذفی و نه در لیگ قهرمانان آسیا آن قدر موفقیتی نداشته باشن شاید خیلی سخت‌تر بشه گفت که این ها موفقند نسبت به تیم‌ها و سرمربی‌ها و بازیکن‌هایی که این طور مواردی را به دست آوردند. به دست نیاوردن این طور موقعیت‌هایی می‌تونه تحت تأثیر همین خطاهای داوری باشه.
خیلی وقت‌ها از اعمال نفوذها هم صحبت می‌شه در سطح آسیا و در سطح جهان.
چیزی که در بازی‌های تیم ملی دیدیم این که آن گونه که با تیم های بزرگ رفتار می‌شه با تیم ایران رفتار نشده.
پس آیا فوتبال چیز نادرست هست؟
برای افرادی که بیننده‌ی این گونه بازی‌ها هستند فوتبال یک تفریح است. بعضی‌ها از یک تفریح بالاتر می‌روند و یک طرفدار سفت و سخت از یک تیم می‌شن و برای آن تیم بسیاری هم کاری‌هایی می‌کنند که حالا در مورد این افراد نمی‌خواهیم صحبت کنیم. در مورد حالتی که فوتبال دیدن و تا حدی دنبال کردنش یک تفریح باشه صحبت می‌کنیم.
یک سری قاعده هم براش گذاشتن. قاعده‌ها هم ایراد داره. گاهی قانون‌ها در طی زمان تغییر پیدا کردن و به حساب قانون‌گذارها آن را بهبود دادن(مثلاً ایستادن دروازه بان روی خط دروازه) و بعضی از قانون‌ها هم بدون تغییر ماندن.
با همه‌ی این قاعده‌ها تیم‌ها زمان زیادی را بازی می‌کنن. هر کشوری برای خودش یک لیگ داره و کلی تیم درش بازی می‌کنن. هر دفعه هم یک تیمی قهرمان و نایب قهرمان و غیره می‌شه. در هر بازی هم کلی اتفاقات میفته. با همه‌ی این اتفاقات هست که یک تیم برنده می‌شه و یک تیم دیگر نه.
شاید بشه گفت قاعده‌ی فوتبال اینه که با همه‌ی این اشکالات که برای دو تیم هست ولی ممکنه میزانش متفاوت باشه و در یک بازی برای یک تیم بیشتر باشه و برای تیم دیگه کمتر، یکی برنده می‌شه. با همه‌ی این موارد یک تیم برنده می‌شه. تیمی که بازنده می‌شه نمی‌میره. بازی‌ها با یک وقفه‌ای ادامه پیدا می‌کنن و دوباره همین طور.
اگر تیمی که مورد نظر تو نیست برنده باشه خیلی این موارد هست.
اگر تیمی که مورد نظرت هست برنده باشه با وجود همه‌ی این موارد در نهایت می‌خواستن بگن یکی باید برنده انتخاب بشه. این تیم انتخاب شده. با همه‌ی این موارد گفته شده. اگر با همه‌ی این موارد تیمی که برنده می‌شه تیم مورد نظرت باشه خیلی وقت‌ها خیلی زیاد جذابه. خیلی زیاد.
------------
پرسپولیس - النصر
قبل بازی یک خبر عجیب. محرومیت ۶ ماهه‌ی آل کثیر که چند ساعت قبل از مسابقه اعلام شد. به خاطر نژاد پرستی. شادی بعد گلش(کشیده‌کردن چشم‌ها با دست) به نظر AFC نژاد پرستانه بوده و محروم شده از بازی.
نیمه‌ی اول را ندیدم ولی فوتبال برتر آخر بازی می‌گفتند که نیمه‌ی اول پرسپولیس خوب نبوده. نیمه‌ی اول بازی ۱-۱ شده بود که عبدی انگار گل زده بود که فکر نمی‌کردن گل بزنه. با نبودن آل کثیر و رفتن افرادی مثل علیپور و ترابی که البته به نظرم این دو نفر آخر کمی بازی شون در لیگ افت کرده بود، یکم پرسپولیس مشکل مهاجم داشت که حالا با آل کثیر و بازی خوبش خیلی جبران شده بود. نیمه‌ی دوم هم آن قدر خوب نبود. زود توپ را از دست می‌دادند. چند تا مهاجم داشتند که خیلی سخت می‌شد جلوشون دفاع کرد. آخر بازی احسان پهلوان از بازی اخراج شد به دلیل کارت زرد دوم. ۱۰ نفره شدند و بازی سخت‌تر شده بود ولی ۱۱ نفره هم آن قدر بازی خوبی ارائه نمی‌کردند.
وقت اضافه دیگه خیلی خسته بازی می‌کردند. پرسپولیس همه‌ی تعویض‌هایش را گذاشته بود اون موقع. البته فوتبال برتر هم می‌گفت و این طور هم به نظر می‌رسید که بازیکن خوبی برای تعویض کردن ندارند.
دروازه‌بان آن‌ها فقط یکی را سمت اشتباه رفت ولی بقیه را همه سمت درستی را انتخاب می‌کرد ولی نتونست پنالتی را بگیره.
حامد لک یک پنالتی را گرفت که فکر کنم پنالتی آخری بود که باعث شد پرسپولیس برنده‌ی بازی باشه. به نظرم جزو دروازه‌بان‌های خوبه و اگه وارد حاشیه‌ها نشه و بتونه تمرین و تمرکزش رو حفظ کنه جزو بهترین دروازه‌بان‌ها قرار می‌گیره. امیدوارم این خوب بودنش مقطعی نباشه.
بار قبلی که در فینال بودند و سال‌های اخیر است با برانکو رفتند. همان زمانی که پنجره‌ی نقل و انتقالشان بسته بود.
خیلی برام جالب بود که یه بازی مهم را یه تیم بزرگ ایران با پنالتی ببرن. خیلی جالب بود.